Afval scheiden en meer...

Deel 1
Jeetje wat kunnen ze hier in Italië zeiken over afval scheiden zeg. Ik dacht dat we in Nederland erg waren met het scheiden van papier & plastic, maar hier is het écht te gek voor woorden. In onze gemeenschappelijke tuin hebben we 8 verschillende afvalbakken staan.
1. Glas
2. Restafval
3. Recyclebaar afval
4. Hard plastic
5. Overig plastic
6. Karton
7. Papier
8. Kleding
Het is toch werkelijk onvoorstelbaar! Welke idioot gaat nou zijn plastic óók nog in 2 soorten onderscheiden, zelfde geld voor papier. Karton is toch ook papier? Maar goed, in het begin dat wij hier woonden hadden we er een beetje lak aan en gooiden we alles gewoon bij het restafval.. Eten,papier,plastic, blik etc. Inmiddels, 4 maanden later, zijn we super getrainde afvalscheiders geworden! De enige afvalbakken die nog missen zijn die voor
1. Ouwe-hoeren
2. Irritante kinderen :)

Deel 2
Zoals jullie weten ben ik vorige maand een paar dagen in Nederland geweest om de verjaardag van mijn moeder te vieren, wat natuurlijk een erg leuke gelegenheid was!
Helaas zijn Mitza en ik vorige week opnieuw naar Nederland afgereisd, ditmaal voor de crematie van mijn Opa. Helaas was dit geen leuke gelegenheid en was het niet alleen voor mij en de familie spannend/vervelend, maar ook voor Mitza. Hij had de familie van papas kant namelijk nog nooit ontmoet.
Hoe dan ook, hij stond erop om met me mee te gaan om me te steunen tijdens deze dagen. Gelukkig werd hij vriendelijk ontvangen door mijn Oma en de rest van de familie en heeft hij met Oma gebarentaal geoefend ! :)
Oma verstond geen woord van wat Mitza in het Engels probeerde te vertellen en al gauw snapte Mitza dat gelukkig. Op een gegeven moment vroeg hij: Wilt u een koekje? En dat vond Oma natuurlijk wel leuk, want ze begreep dat hij ook wel een beetje Nederlands kon. Tegen mama zei hij later: Zoals de koffie thuis smaakt, smaakt hij nergens.
Ondanks de vervelende gelegenheid, hebben we ook leuke momenten gehad en ondertussen met mama gepraat over wat we na deze zomer willen gaan doen.
Voor ons is alles eigenlijk nog erg onduidelijk, vooral omdat het op dit moment erg lastig is om werk te vinden in Italië. Italië kampt nog met naschokken van de crisis en nemen niet graag buitenlanders aan.
Net zoals wij in Nederland klagen over de Polen die onze banen ‘afpakken’, klagen de Italianen hier over de Roemenen die hun banen ‘afpakken’. Ik merk dat er weinig animo is voor Nederlandse werknemers, omdat wij blijkbaar nogal veeleisend zijn en natuurlijk meer salaris willen hebben dan de gemiddelde Pool,Roemeen of elk ander Oostblokland.
Zoals sommige van jullie al weten hebben we 11 augustus een sollicitatie gesprek in een plaatsje genaamd ‘Molveno’ wat aan het Molveno-meer ligt. In de winter zijn daar mogelijkheden om te skiën en in de zomer is het een klein Gardameer. Even afwachten dus.

Deel 3
Inmiddels hebben we ook over de mogelijkheid nagedacht om richting Duitsland of België te gaan, ondanks dat we het onwijs naar ons zin hebben in Italië.
Ik begin nu “eindelijk” de taal onder de knie te krijgen en kan met de buren bijvoorbeeld al redelijke gesprekken voeren over van alles en nog wat. De weg vragen,de weg uitleggen etc. We hopen dus nog steeds dat het gesprek in ‘Molveno’ uitloopt op wat wij hopen, maar we willen ook graag iets achter de hand houden. Mitza wil liever niet terug naar Roemenië, wat ik me ook wel kan voorstellen.
Hij wil niet terug vanwege de armoede daar en omdat het daar nog moeilijker is een baan te vinden, maar vooral omdat hij weet dat ik niet met hem meega en we elkaar dan weer moeten missen. Het maakt ons eigenlijk niet uit waar we uiteindelijk terecht komen, als we maar wat meer zekerheid hebben dan dat we nu hebben.

Deel 4
De moeder van onze buurvrouw is met de noorderzon vertrokken en het gezeik begint weer. De jongedame boven ons blijkt 23 jaar te zijn, met een kind in Roemenië. De afgelopen 4 jaar werkt zij ’s zomers al vanaf haar ‘kamertje’ met haar klanten. Een aantal dagen geleden lagen Mitza en ik om 4.00 ’s nachts nog wakker, omdat madame het nodig vond om met haar “fishing-man” (PIMP) ruzie te maken over een klant die niet betaald had en daarna het maar even ‘goed te maken’.
Jesus christ, ik dacht dat ze doodging met al dat geschreeuw!
De volgende dag lag ze samen met hem in de tuin te zonnen tussen alle kleine kinderen in. Ondertussen heb ik natuurlijk stiekem even geïnformeerd bij de buren hoe hun er nou over denken en of hun meer informatie hadden etc. Het blijkt dat haar vriend, die hier al die tijd samen met haar gewoond heeft, inmiddels in de gevangenis zit i.v.m. drugs of iets dergelijks. Zij kan nu dus haar goddelijke gang gaan, en heeft werkelijk schijt aan alle omwonende incl. kinderen! Hoewel het natuurlijk stront vervelend is allemaal, kunnen we er soms ook wel om lachen. De dag waar ik het net over had, om 4.00 ’s nachts, gingen wij natuurlijk even op het balkon zitten om te luisteren waar die ruzie nou over ging. Een half uur later lagen wij weer in bed en lagen we te trillen in bed omdat de huizen nogal doorklinken. Getverderrie… Gisteren vond ze het nodig om de ramen open te laten terwijl ze ‘bezig’ was en er stond een groepje kleine kinderen bij ons op het balkon te spelen..zij hoorden natuurlijk ook wat voor geluiden er allemaal van bovenaf kwamen en gingen luidkeels papegaaitje spelen, en het interesseert d’r geen moer.. Verschrikkelijk!

Nou jongens...dit was weer even een update! Ik kijk uit naar jullie reacties :)

xxxxx Bacioni xxxxx

daar was ik weer !!!

De maand Juli is inmiddels alweer bijna voorbij en eigenlijk is er hier weinig tot niets veranderd.
Afgelopen weekend ben ik even in Nederland geweest om bij de 50^e verjaardag van mama te zijn!
Het was echt super fijn om weer eventjes thuis te zijn en het leek wel alsof ik niet weggeweest was.
Vrijdag 15 Juli werd ik door Patrick,Claudia & Danique opgehaald op het vliegveld van Weeze en het was natuurlijk een grote verassing voor Danique.
Toen Patrick vroeg wie er in 'dat' vliegtuig zou zitten dacht Danique eerst dat het juffrouw Neeltje was, want die is naar Curaçao verhuisd...maar helaas...het was niet juffrouw Neeltje.
Gelukkig vond ze het ook erg leuk dat ik er was !! :)
De volgende ochtend kwam ik bij Claudia en Patrick naar beneden gelopen (ik had daar geslapen) en ik was wel erg benieuwd naar de reactie van Jayden.
Jayden vond het de normaalste zaak van de wereld en zei : 'Hoi, moet je kijken wat ik kan!'.
Een kusje hoefde ik niet te verwachten hihi.
De volgende dag gingen we met z'n vijven richting 'ons' huis en het voelde gelijk vertrouwd...écht alsof ik er de vorige dag nog was.
Ik heb 1 nachtje heerlijk in m'n eigen bed geslapen en ben met een net geen 10kg wegende koffer terug naar Italië vertrokken waar ik op Milaan door Mitza en Lionel opgehaald werd om weer richting Peschiera te vertrekken.
Ik vond het toch wel raar om weer hier te zijn en moest weer even wennen aan het feit dat ik weer op mezelf aangewezen was.
Al met al vond ik het super leuk om iedereen weer te zien, maar vooral papa & mama!

Inmiddels zijn Mitza en ik begonnen met het zoeken naar werk voor de aankomende winter, want de tijd gaat sneller dan verwacht.
Over een week of 10 is het zomerseizoen alweer afgelopen en we zijn ook wel toe aan een andere omgeving.
Peschiera del Garda is namelijk niet zo heel groot en iedereen kent elkaar, waardoor het moeilijk is om nieuwe vrienden te maken.
In eerste instantie hadden we gereageerd op een 'nanny' vacature in Heidelberg (Zuid-Duitsland) bij een mega rijke familie etc. Dat gaat helaas niet door, want de familie heeft besloten om binnen nu en 5 maanden te gaan verhuizen en zijn daardoor tijdelijk niet meer op zoek naar een nanny.
Nu ben ik gister tegen een vacature aangelopen op http://www.wereldwijzer.nl/ voor een hotel in Trento (niet heel ver van Peschiera af, voor Jac en Raymond wel bekend) met Nederlandse eigenaars die nog op zoek zijn naar allround personeel.
Ik heb gister dus de stoute schoenen aangetrokken en gewoon even opgebeld, waarna ik mijn CV met een begeleidende brief mocht opsturen. Vandaag had ik gelijk een mail terug met de mededeling dat ze erg enthousiast waren over mijn/onze brief en CV(s) en of we binnenkort de kans zagen om even langs te komen om verder te praten over de mogelijkheden.
Dus jongens....binnenkort mogen jullie allemaal weer heel hard gaan duimen, want de laatste keer heeft het ook z'n vruchten afgeworpen!

Verder zijn Lisanne,Simone,Judith & Ilse (met de familie van Lisanne en Simone) weer gearriveerd in Italië sinds 9 juli. Helaas gaan Lisanne en Ilse aankomende zaterdag weer weg!
Sinds zij aangekomen zijn hebben we bijna elke avond met z'n allen in het restaurant gezeten of zijn we naar Momus geweest en het was echt super gezellig. Simone,Judith en de rest van de family blijven nog tot het einde van de maand gelukkig!

Inmiddels hebben de zonnestralen hun cupido-pijltjes weer afgevuurd, want overal waar je kijkt zie je stelletjes op het terras zitten aan een ijsje te lebberen of innig omarmd op een bankje langs het meer zitten.
Voor ons is de magie van het meer en het uitzicht er al (BIJNA!) af, maar het is toch grappig om te zien hoe vakantiegangers hun ogen op het meer richten tijdens de zonsondergang of 's nachts met alle mooie lichtjes aan de overkant.
Overal waar je kijkt zie je obers met Nederlandse,Deense,Engelse etc. meiden op het strand hangen of met een biertje op de pier zitten en het is toch wel leuk om dan te weten dat het voor Mitza en mij ook zo begonnen is en het geloof ik niet vanzelfsprekend is dat een vakantieliefde uiteindelijk in dit uitbloeit. Erg leuk !

Veel liefs en kusjes!

BUONA SERA A TUTTI!!

Hoe gaat het met jullie in Nederland?

Hier in Italië gaat alles heel goed!! Er zijn inmiddels al 4 werkweken voorbij en alle 4 de weken heb ik het erg naar mijn zin gehad bij HappyCamp. Mijn leidinggevenden zijn ontzettend lieve mensen en doen er alles aan om me op mijn gemak te voelen.
Aankomende dinsdag heb ik EINDELIJK een gesprek met de hoge baas&bazin om mijn contract en salaris te bespreken. Zoals sommigen van jullie weten, heb ik een full-time contract aangeboden gekregen, maar daar is tot nu toe nog geen woord over gerept. Dinsdag dus maar even vragen hoe dat allemaal in elkaar zit…
Verder weet ik dat ik eventueel in de winter bij HappyCamp kan blijven, maar of ik dat doe weet ik nog niet. Allereerst is er in de winter in Peschiera del Garda weinig tot niks te beleven en zijn bijna alle winkels gesloten. Daarnaast heeft Mitza in de winter geen werk meer bij het restaurant waar hij nu werkt, omdat camping Bella Italia uiteraard in de wintermaanden gesloten is.
Wat we precies willen/kunnen gaan doen vanaf September 2011 is nog niet helemaal duidelijk, maar zeker is dat we niet wéér afscheid willen nemen. We zijn inmiddels zo aan elkaar gewend en vinden het ontzettend fijn om samen te zijn, dat we als het even kan graag bij elkaar willen blijven.

Papa,mama en Ome Jan & Tini hebben helaas pech gehad toen zij hier waren, want sinds zij weggegaan zijn is het ontzettend mooi weer … en het word alleen maar beter. De afgelopen dagen heeft het 1 keer kort geregend en gestormd om een uur of 22.00 ’s avonds maar dat was het wel. Verder is het tussen de 30 en 35 graden en ben ik dus blij dat we airconditioning op het werk hebben!

Intussen heb ik geprobeerd mijn haar weer redelijk blond te krijgen, maar helaas is dat nog niet echt gelukt! Precies weet ik niet meer welke kleur ik in de supermarkt gekocht heb, maar het komt erop neer dat dat het blondste was wat ik kon krijgen. Zonder bij na te denken natuurlijk, want superblond op superdonker…ja…dat kan groen worden! Heb ik even geluk gehad… Inmiddels is de aanzet weer mijn eigen vertrouwde blonde kleur, maar de rest is lichtbruin geworden… Voor degenen die het zich nog herinneren, zoals ik het afgelopen winter gekleurd had! Gelukkig groeit mijn haar best snel (ben ik nu achter) en hangt het alweer BIJNA op mijn schouders. De achterkant is natuurlijk nog wel wat korter, maar dat komt ook wel weer goed. Zonneschijn en veel Head&Shoulders shampoo doet een hoop wonderen aan de kleur, dus mijn haar word met de dag lichter…alhoewel mijn huid met de dag zwarter word…Ik ben al bijna een negerinnetje ;-)

Gisteravond hebben Mitza en ik samen het weekend ingeluid en zijn we een drankje gaan doen bij “Momus” (de lokale kroeg) waar we nog wat mensen van een ander restaurant tegenkwamen en het uiteindelijk toch nog een latertje werd. Achja, wat maakt het ook uit…we hebben weekend! Na het feestje in Momus nog maar even naar de shoarma tent geweest en een broodje döner achterover gewerkt..hmm!!

Vandaag zijn we vroeg opgestaan, hebben lekkere croissants bij de plaatselijke bakker gekocht en zijn daarna aan het Gardameer gaan liggen. Tot een uur of 14.00 was het nog wel uit te houden, daarna werd het toch écht te heet! Helaas was het water nog ontzettend koud, dus na een paar keer snel erin en eruit besloten we toch maar gewoon te gaan liggen bakken. Met een hoop kokos olie en een paar uurtjes zon zijn we allebei aardig zwart gebakken. Om een uur of 15.00 toch maar even richting huis gegaan en na we afgekoeld waren aan het meer een lekkere pizza gegeten en ook maar gelijk een ijsje als toetje!
Daarna was het voor Mitza helaas tijd om te gaan douchen,omkleden en op de fiets te springen richting het werk. Voor mij is de dag nog niet om en ben ik nu dus lekker aan het genieten van een zoete witte wijn op ons balkonnetje, met de zonneschijn nog brandend in mijn rug. Het begint alweer een beetje te waaien, dus waarschijnlijk koelt het vanavond snel af!

Vanavond, als Mitza klaar is met werken, gaan we met een stel Ierse campinggasten richting het centrum om vervolgens bij Bell’ Arrivo en Momus een feestje te bouwen. Jullie weten waarschijnlijk hoe Engelsen zijn qua drankgebruik, dus dat word denk ik lopend naar huis in plaats van met de fiets (als we ons huis nog kunnen vinden haha!)

Op 13 Juli word mijn liefste mama 50 jaar en over precies 14 dagen viert mama ze haar verjaardag en helaas kan ik niet bij deze gelegenheid zijn. Gelukkig bestaan er inmiddels zoveel mogelijkheden om kadootjes op te sturen dat ik via DHL maar een pakketje opstuur.
Ja mam, het geheimzinnige is er nu wel vanaf…want je eerste kadootje gaat helaas niet door! Maar wat er voor in de plaats op de deurmat valt is natuurlijk véél en véél leuker, dat snap je wel!
Toen ik via MSN aan haar vroeg wat ze graag wilde hebben vertelde ze me : JOU !
Helaas vind mijn baas het niet zo leuk als ik op vrijdag niet kan werken, gezien dat de drukste dag van de week is….dus sorry mam. Voor vragen….bel David&Louise even op hihi. Voor het nummer kun je bij mij aankloppen! ;-)

Ik zie dat het inmiddels al weer 19.30 is en ik moet zeggen dat het beertje in mijn buik aardig begint te knorren…dus ik denk dat ik maar een lekkere pasta voor mezelf klaar ga maken! Ja, het zal niet…pasta & pizza…en me toch maar afvragen waarom die ene mooie broek me niet meer past :)

Tot de volgende keer! A la prossima!

Xxxx Baci & Abbraci . Xxxx Kusjes & Knuffels.

Na het zien van "Eat Pray Love"

'Physics of the Quest'

If you're brave enough to leave behind everything formiliar and comforting,
which can be anything, and set out on a truth seeking journey either externly or internly

And if you're truly willing to regard everything that happends to you on that journey
as a clue, and if you accept anyone you meet along the way as a teacher...

And if you are prepared, most of all, to face and forgive some very difficult realities about yourself
Than the truth will not be withheld from you !

I can't help but believe it,
given my experience

© Eat Pray Love - Julia Roberts

Sorpresa della mia vita!

Ciao tutti!

In de afgelopen tijd is er weer een hoop gebeurd en hebben we het allebei ontzettend druk gehad, vandaar dat mijn vorige verhaaltje zo kort was(ook vanwege het weer hihi)
Allereerst : Mijn eerste werkweek zit er al weer op en de 2^e begint morgen...Ik werk inmiddels voor een reisorganisatie genaamd ‘HappyCamp'(http://www.happycamp.com/) die mobilehomes en tenten verhuren op verschillende campings in Italië maar ook in andere landen zoals; Oostenrijk,Frankrijk,Hongarije en Kroatië. De camping waar zij de meeste mobilehomes/tenten hebben staan is camping Bella Italia, waar Mitza ook werkt. Het hoofdkantoor van deze organisatie staat ook hier in Peschiera del Garda, waar ik 4 dagen per week te vinden ben en 1 dag ben ik op camping Bella Italia om mijn collega's daar te ondersteunen. De organisatie is half Engels en half Italiaans. De grote baas van HappyCamp is ook de grote baas van camping Bella Italia, wie natuurlijk ook vaak op het hoofdkantoor te vinden is. Hier werk ik samen met een meisje van 28 jaar uit Manchester(GB) en ook zij heeft haar vriend op camping Bella Italia leren kennen. Ze spreekt vloeiend Italiaans en Frans, een beetje Duits maar geen Spaans en Nederlands. Vandaar dat deze organisatie mij graag wilde hebben, omdat Nederlanders natuurlijk ook via HappyCamp hun vakantie boeken. Mijn werkzaamheden bestaan uit boekingen maken,boekingen aanpassen/annuleren, klachtenformulieren invullen en evt. vertalen, formulieren maken in 4 of soms 5 talen, die bij de recepties opgehangen kunnen worden en contact onderhouden met de grote baas en alle parkmanagers wereldwijd. Een parkmanager zijn betekent dat er 1 of 2 mensen op een camping verantwoordelijk zijn voor de aankomsten/vertrekken van HappyCamp gasten op de betreffende camping. Ook moeten zij ervoor zorgen dat alle informatie duidelijk is en de accommodaties weer schoon achter gelaten worden. Ik heb samen met Laura, het Engelse meisje, op het hoofdkantoor dus mijn handen vol aan verschillende dingen die geregeld moeten worden.
Deze week is mijn laatste week proefperiode (2 weken) en daarna moet ik even met de 2 onderdirecteuren om de tafel om te bekijken hoe alles is gegaan en of ik een contract krijg.
Ik ben heel erg blij dat ik dit aanbod heb gehad en heb het onwijs naar mijn zin bij HappyCamp!
Als ik dit aanbod niet gehad had, zou ik wéér in de zenuwen zitten om werk, want die pipo van FrikandelHouse heeft me sindsdien niet meer gebeld en reageert niet op mijn telefoontjes/smsjes.

Afgelopen week, vrijdag 5 Juni 2011, heb ik de verrassing van mijn leven gehad! Ik dacht dat ik de verrassing van mijn leven afgelopen September al had gehad, toen Mitza plots voor de deur stond, maar dit slaat alles.
Het regende deze dag pijpenstelen en het waaide ontzettend hard, waardoor zelfs autoalarmen begonnen te loeien! Mama sms'te om te vragen hoe het weer bij ons was en of ik nog iets ging doen op deze dag, wat natuurlijk niet heel raar is. Ik sms'te terug om te laten weten dat het niet echt lekker weer was en dat ik dus maar lekker binnen zou blijven totdat het weer wat beter was. Na een paar keer heen en weer ge-sms't te hebben ben ik maar lekker met een spelletje Solitaire onder de deken gekropen en later schrok ik wakker van mijn telefoon.....Moeders!
Ik dacht: Hey, leuk even gezellig kletsen over van alles en dan heb ik wat te doen. Totdat ze zei: Nou, jij kan ook overdrijven zeg. Het regent helemaal niet zo hard en ik hoor geen autoalarmen afgaan.. Uit verbazing en onbegrip zei ik nog: Ja, nu is het inderdaad weer even droog, maar ik snap niet helemaal wat je bedoelt.
Bleken papa,mama en Bacio voor de deur te staan met de auto! Ik wist niet wat ik zag en hoorde en wist van gekkigheid niet meer wat ik moest zeggen. Ik stond even een tijdje met mijn mond vol tanden! Toen verrassing nummer 2 kwam wist ik het helemaal niet meer...Wat bleek? De volgende dag kwamen Ome Jan en Tini óók nog hier naartoe! Alleen waren zij met het vliegtuig gekomen en kwamen dus een dag later aan..Ik merk dat ik nu weer even zit te denken wat ik erover kan zeggen, want weer sta ik even verbaasd.
Die avond, vorige week vrijdag, zijn we naar het restaurant gegaan waar Mitza werkt en hebben we Mitza ook even de schrik van zijn leven gegeven. Toen we aankwamen en hij mij zag aankomen met Bacio wist ook hij van gekkigheid niet wat hij moest doen...Hij heeft de gasten waar hij mee bezig was aan een collega afgedragen en is gelijk op ons afgevlogen! Echt zo leuk om te zien!
De dagen erna moest ik overdag gewoon werken, dus hadden mijn ouders en oom&tante tijd om leuke dingen te gaan doen(in hoeverre dat kon met dat slechte weer) en 's avonds zijn we met z'n allen elke dag lekker uit eten geweest. Helaas moest Mitza natuurlijk 's avonds werken, waardoor hij niet met ons meekon. Afgelopen woensdag heeft hij een dagje vrij aangevraagd en hebben we een scooter gehuurd en met z'n allen zijn we naar het grote winkelcentrum ‘Grande Mela' gegaan wat ontzettend gezellig was! 's Avonds zijn we heerlijk in Bardolino gaan eten en konden we gelukkig op het terras zitten. De terugweg naar Peschiera was wat minder op ons scootertje, want onderweg begon het ineens weer ontzettend te regenen! We zagen geen hand voor ogen..Brrr!

Helaas ging deze week veel te snel voorbij en hebben we gister Ome Jan en Tini teruggebracht naar het vliegveld in Milaan en vandaag zijn papa en mama weer weggegaan.
Gister in Milaan kon ik mijn tranen nog wel bedwingen (Tini en mama niet), maar vandaag regende het tranen bij ons. Mitza moest 's morgens bij het ontbijt werken en was om 11.30 weer thuis en papa&mama waren er ook rond deze tijd. We hebben even een broodje gegeten en nog wat gekletst en toen was het helaas zover....Mitza en ik hebben nog aangedrongen om een dagje langer te blijven, want vandaag is het ontzettend mooi weer(Ja, als ze wegggaan...) maar uiteindelijk blijft het afscheid moeilijk. Bij de auto nog een half uur staan janken met z'n 4-en, maar toen was het écht zover. Wat een verschrikkelijk gevoel, om je ouders en hondje dan weer weg zien te gaan. Later zijn Mitza en ik even aan het meer gaan zitten en hebben we ons even helemaal laten gaan en in 2uur tijd bijna een pakje sigaretten leeg gerookt. Allebei hebben we even zitten dromen om onze spullen te pakken en toch iets dichterbij Nederland te gaan zitten...Hij vertelde dat hij bij het afscheid in Roemenië geen traan gelaten heeft, maar het nu wel even (even?) moeilijk heeft gehad.
Gelukkig hebben we met zijn allen een ontzettend leuke week achter de rug en als het goed is is iedereen gerust gesteld over onze situatie :) Over een paar dagen zijn we allemaal weer bijgekomen en is het gewone leven weer begonnen, maar wel met een goed gevoel!

In de tussentijd ben ik ook alweer aan mijn korte koppie gewend en is de kleur al een heel stuk lichter geworden, waardoor het er al een stuk beter uitziet. Na een paar pogingen om het te stijlen ben ik er mee gestopt, want telkens als ik het ging stijlen begon het te plenzen. Ik laat het dus maar gewoon met krullen en ik merk dat het al een stukje aangegroeid is, niet zoveel natuurlijk maar wat wil je in 2 weken. Mama zei dat ik d'r kind niet meer was, want ik zie er heel anders uit! Ik merk ook dat mensen hier in de buurt me amper herkennen...De meesten hebben afgelopen week 3 keer moeten kijken of ik het wel was :)
Ook Bacio moest weer even aan me wennen, maar die is uiteindelijk wel een paar keer bij ons blijven slapen. Het is een echte waakhond geworden, want telkens als er iemand voorbij liep begon hij te blaffen. Een keer begon hij om 3.00 's nachts te brullen en zat ik rechtop in bed (Mitza sliep er gewoon doorheen), dat was wel heel zielig. Het bleek aan het onweren/bliksemen te zijn, wat hij een beetje eng vond maar toen ik hem bij ons in bed gezet had was het goed; hij was binnen 2minuten vetrokken hihi.
Het is wel een gek gevoel, dat ik nu weer in mijn eentje op het balkon zit, zonder hondje om me heen en wetende dat ik vanavond niet gezellig met de familie uit eten ga. Ook voor ons is het 'gewone' leven weer begonnen en zijn we weer met z'n 2tjes, net als papa en mama en ome Jan en Tini. Papa en mama zitten nu nog in de auto naar Nederland en zijn om een uur of 1 's nachts wel thuis...en dan zijn we weer zoveel kilometers van elkaar verwijderd. Toch weten we allebei dat er gelukkig wel telefoon, internet en webcams bestaan zodat we vaak contact kunnen houden!
En wie weet, verras ik ze binnenkort ook nog eens hihi ;-)

Ik ga nu maar eens een lekker bordje pasta met pesto saus maken en eens kijken of ik wat wegkrijg.

Buona serata a tutti! Ci vediamo xxxxxxxxxxxxxx

Ik ben vandaag zo vrolijk....of toch niet?

Hallo iedereen!

Allereerst, ben ik nou vrolijk...of toch eingelijk niet?
Gister ben ik naar de kapper geweest, en deze fijne Italiaanse kapster heeft m'n haren totaal geruïneerd! De kleur is wel erg mooi, maar dat was het ook wel...M'n haar is ontzettend kort en de krullen zijn zo goed als weg. De tweede keer in m'n leven dat m'n haar verknipt is terwijl ik toch heel erg duidelijk heb gezegd wat ik wil en wat ik NIET wil! Grrr &$^#*@^(!(!)@#$*
*(zie foto's)

Vandaag kreeg ik wéér een smsje van een erg vriendelijke baas dat hij me vandaag ( m'n eerste werkdag bij Frikandel House) niet nodig heeft, omdat het weer erg slecht is en er geen mensen te bekennen zijn. Na gevraagd te hebben hoe het morgen zit, kreeg ik wederom een negatief antwoord.
Dankzij mijn lieve vriendje (L) had ik vanmiddag een sollicitatiegesprek bij HappyCamp, een Engelse vakantiemaatschappij die nog op zoekwaren naar een Nederlands sprekend meisje. Na een tijdje gesproken te hebben, kreeg ik te horen dat ze mij voor een managersfunctie willen aannemen...Dit houdt in : Europese klanten tevreden houden via e-mail/telefoon en post, de gasten op de camping te woord staan en eventuele problemen oplossen, met een internationaal team werken en de 'baas' zijn van de werknemers bij de receptie op locatie(camping bella italia). Aanstaande maandag moet ik er om 9.30 zijn en krijg 2 weken proeftijd om te kijken of we het met elkaar kunnen vinden qua contact en werkzaamheden. Als alles goed gaat, krijg ik een part-time contract..wat inhoud dat ik +/- 25uur per week werk, met verdeelde uren..wat wil zeggen dat ik wel van maandag tot vrijdag werk, maar niet altijd complete dagen. Tijdens het gesprek heb ik ze wel gelijk duidelijk gemaakt dat ik niet zit te wachten op weer telkens te wachten op een telefoontje of ik wel/niet hoef te werken en wederom kreeg ik te horen dat ik me hier geen zorgen over te maken. Inmiddels geloof ik nergens meer in, dus ik zie het wel weer :))
Ik mag lekker in m'n eigen kleren werken en hoef dus geen apenpakkie aan, maar mag lekker in me korte broek werken :D. Het is natuurlijk ontzettend fijn als alles goed gaat, want bij deze maatschappij heb ik de kans om mezelf te ontwikkelen en m'n talen goed te leren. Het fijnste vind ik dat ik wel 5 dagen per week werk en gewoon in het Nederlands of Engels kan praten, waardoor ik mezelf dus gewoon kan uiten en goed kan uitleggen wat ik bedoel of wil hebben. Ook komt het goed uit dat ik zonder diploma aan de slag kan, want uiteindelijk is dit de functie waar ik voor geleerd heb (tijdens mijn Toerisme opleiding). Helaas ben ik nog geen 25 jaar, waardoor ik nog niet in een Engelse auto mag rijden ;-) Anders had ik ook nog een auto van de zaak gekregen! Maar nu mag ik het met een fiets doen hihi.

Nou jongens, ik ga maar even naar huis rennen, want het begint ineens te stormen hier!
De rest vertel ik later weer :))

Kussss xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx

Ho una brutta giornata...

Hey there again!!

Ja jongens, vandaag is het een baaldag! Want, vandaag moet ik helaas Emporium missen :-(
Goh wat zou ik daar nu graag bij willen zijn, maar dan wel met het mooie weer wat we hier vandaag hebben en niet met de regen waar jullie in staan hihi...Is het weer een jaartje Zwemporium, of valt het nog mee? Ik heb besloten om hier vandaag mijn eigen Emporium te vieren met de balkondeuren open en m'n boxen keihard, zodat de buren kunnen meegenieten...en ja, tot 0.00 ! En dan kruipend vanaf het balkon naar het bed ;-) Ja, want dronken word je wel van mineraalwater haha!

Even ter informatie, ik heb éindelijk werk gevonden!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
En voor degenen die mij op Hyves ook volgen, inderdaad bij Frikandel House...dus ik mag vanaf volgende week vrijdag lekker tussen de Nederlandse toeristen frikandellen gaan bakken & verkopen. Ik ga samen met een Roemeens meisje werken, een ontzettend lief meisje van 25 jaar dus dat word vast gezellig. De eigenaren zijn Italiaans en ook super lief en behulpzaam. Toen ik er eergisteren was om het salaris te bespreken, moest ik de baas al helpen als vertaalster. Er waren namelijk 2 Nederlandse gasten van camping Butterfly, die graag wat informatie over de omgeving wilden hebben...Nou prima baas, ik help wel een handje. Na ze wat informatie te hebben gegeven en treintijden opgezocht te hebben, was ik toch wel nieuwsgierig waar ze nou eigenlijk vandaan kwamen...Nou, piccolo mondo...uit Nijmegen en zowaar uit Zwanenveld...En het meest toevallige was nog wel dat ze in de 63^e straat woonden, oftewel aan de andere kant van onze straat! Zij zijn hier t/m woensdag op huwelijksreis en wilden natuurlijk wel wat leuke uitstapjes doen! Na een hoop vertaalwerk vroeg de baas me hoelang ik eigenlijk 'al' in Italië was...en toen ik zei dat ik hier nu 1,5 maand zit viel zijn mond even open...Hij kon zich bijna niet voorstellen dat ik hier pas 1,5 maand was en al zó goed Italiaans sprak! Met dit compliment ben ik natuurlijk ontzettend blij..alhoewel ik zelf vind dat ik amper een woord Italiaans spreek ;-)
De taal gaat me redelijk makkelijk af, vooral omdat ik voor ik hierheen kwam al vrijwel alles verstond en omdat ik nu geen andere keus heb (Italianen zijn vaak te lui om Engels te praten) dan Italiaans te spreken, leer ik het ontzettend snel. Voor de nieuwsgierigen, het is inderdaad een ontzettend mooie taal om te spreken al zijn er veel dezelfde woorden met verschillende betekenissen. Bijvoorbeeld : papa en papa (verschillende klemtonen) waar het ene vader betekend en het andere priester. Het woord 'meteo'(het weer) bijvoorbeeld, hier geef ik de klemtoon op de 1^e 'e' maar het moet de 2^e 'e' zijn. Soms is het dus best ingewikkeld om de juiste klemtoon te vinden, maar gelukkig zijn de mensen om mij heen erg behulpzaam en vind ik het niet erg als ze mij verbeteren. Mijn baas heeft laatst zelfs mijn CV aangepast, omdat ik sommige woorden verkeerd schreef.
VB: experienza à esperienza
VB:Ottima conoscenza della lingua parlata e scrittura (Optimale kennis in gepraat en handschrift) à Ottima conoscenza della lingua parla e scritta(Optimale kennis in praten en schrijven)
Zo zijn er dus een hoop dingen die ik nog moet leren, maar gelukkig begrijpt iedereen me wel!

Gisteren ben ik weinig de deur uitgeweest, omdat het een flinke stormdag was (Temporale)...verschrikkelijk weer! Gisterochtend om half 10 begon het met flinke regenbuien en donkere wolken toen om 13.00 de hel losbrak met hagelstenen en windvlagen zo hard dat de lantaarnpalen stonden te schudden. Om een uur of 15.00 was het weer afgelopen en scheen weer heerlijk de zon, waarna het ook weer gelijk ontzettend warm was. Maar helaas, om 18.00 begon het weer en het is niet meer gestopt tot vannacht 3.00. Toen Mitza en ik gisteren vanuit het restaurant op de camping naar huis liepen hoorden we ineens politieauto's en ambulances op de weg richting huis...na een paar minuten kwamen we erachter wat er aan de hand was... Op een voetbalveld halverwege was er feest gaande met een feesttent zo groot als een circustent, die door de flinke wind de weg opgewaaid was...Op de weg reden mensen met de auto en die tent is dus bovenop die auto gewaaid. Flinke ravage dus, maar het was te donker om echt te zien wat er aan de hand was. Vanochtend kwamen we erachter wat een ravage de 'temporale' van gister aangericht had...Pff...
Verkeersborden lagen over de weg heen,reclameborden ook, lantaarnpalen waren uit de grond gewaaid en boten waren het platteland op gewaaid. Één boot was er geloof ik het ergste aan toe, want het leek erop dat er mensen in de boot zaten in de tijd dat ze het platteland op gewaaid zijn. De boot was ongeveer in twee-en gebroken en op de rotsen in het water lagen 2 baby zwemvesten en een volwassen zwemvest, een rieten hoed en een knuffelbeertje van een kind. Een paar meter verderop kwamen we schoenen en handdoeken tegen...Ik hoop maar dat ze gered zijn en er met een hoop schrik vanaf gekomen zijn! We kregen er allebei gewoon kippenvel van, want dat het gister zó hard waaide hadden ook wij niet in de gaten.

Gelukkig was het vandaag weer ontzettend mooi weer en hartstikke warm, dus wij zijn vroeg opgestaan (niet omdat we dat wilden, maar omdat onze buren weer zo nodig meubels moesten verschuiven om 9.00 's morgens) en na een lekker ontbijtje richting het centrum gegaan. Daar hebben we een rondje over de lokale markt gelopen en heerlijk vers brood gekocht, nog even een Spritz op het terras gedronken en na een bord friet met mayonaise toch maar weer richting huis gegaan om nog even te zonnen. Onderweg besloten we om tóch maar even bij die lekkere frikandellen tent aan het meer te stoppen om een frikandel speciaal te nuttigen :-) Gewoon weer even een keertje met mes en vork eten, in plaats van met lepel en vork. Want ja, spaghetti eet je hier niet met mes en vork als je niet raar gevonden wilt worden. Ik heb het nooit gekund, maar gelukkig heb ik het hier snel geleerd, zodat ze me niet raar aan kunnen kijken om mijn eetgewoontes..misschien wel ergens anders om, maar dat is dan maar zo haha!

Eergisteren zijn Mitza en ik uit verveling een heel eind gaan fietsen...we hadden weinig zin om wéér aan het zwembad te gaan hangen en zijn dus om 09.00 ons bed uitgekomen om bij Luca van het animatieteam op Bella Italia een fiets te huren en vanuit daar gaan fietsen. Uiteindelijk, na een uur fietsen, zijn we in Lazise toch maar gestopt voor een kopje koffie. We hadden besloten om langs het meer fietsen, omdat dat het koelste zou zijn vanwege de wind. Nou, het begin was nog redelijk te doen op een paar bergjes en een brug na...daarna werd het pas fijn, want overal was het zandstrand. Wat dus onmogelijk is om daar te fietsen...dus toen maar de fiets aan de hand genomen en gelopen. De terugweg zijn we 'gewoon' via de normale weg gegaan, en hebben we er 40minuten over gedaan, maar ook dat is niet aan te raden...Lekker fietsen hoor tussen die idiote chauffeurs hier!
Anyway, we hebben het overleefd en zitten beiden nog met spierpijn :-)

De afgelopen dagen irriteren we ons weer vreselijk aan ongedierte hier in deze fijne toko...We zijn eindelijk van de mieren af en nu begint het met vliegen en muggen. We kunnen de balkondeuren nog geen 2minuten open zetten of we kunnen daarna met theedoeken op vliegenjacht. Zo zaten er laatst, nadat we bijna een hele dag niet thuis geweest waren, zo ongeveer 20 vliegen in het huis...ja, zie die maar eens te vinden. Elke keer als we dachten ze allemaal vermoord te hebben, kwamen er weer een paar tevoorschijn. En waar ze soms vandaan komen weten we niet, want ook als we de ramen en deuren dicht hebben gehad, komen ze in het huis. Misschien via het sleutelgat? :-)
Van de week dus maar plastic zakjes kopen om die te vullen met water en bij de balkondeuren neerhangen, want die vliegendingen voor aan het plafond vind ik maar niks. Als ik een keer pech heb (mij kennende) zit ik er nog eens met m'n haar in vast en dan kunnen we de schaar tevoorschijn toveren! (Die we dan eerst nog even bij de supermarkt 3km verderop moeten kopen)
Gelukkig gaat het qua financiën nu ook wat beter met ons, dus we kunnen nu beginnen met genieten van het leven hier en hoeven we ons niet telkens zorgen te maken over geld. Vanmiddag ben ik even bij een klein winkeltje in de buurt geweest, Euroshop genaamd, waar ze echt allerlei leuke dingetjes verkopen voor héél weinig geld! De artikelen die niet geprijsd zijn kosten 1 euro en de meeste geprijsde artikelen zijn niet duurder dan 3 euro. Het enige wat iets duurder is een schilderij van Audrey Hepburn (3x3m à 30 euro) en klokken van 7euro. Dus wij gaan binnenkort maar even die winkel leegkopen, zodat ons huisje niet meer zo kaal en wit is.
Een eindje verderop, naast de Macdonald en supermarkt Spar, zit een winkel waar ze* allerlei marktkoopwaar verkopen (*Chinezen). Deze winkel schijnt ontzettend goedkoop te zijn en je kunt er werkelijk van alles kopen. Van strijkijzers tot handdoeken en zonnebrillen.
In de tussentijd is er hier niet heel veel veranderd en ben ik toch echt wel benieuwd hoe het met jullie in Nederland gaat...Tot nu toe krijg ik van dezelfde mensen reacties op deze fijne weblog waar ik veel tijd aan besteed en heb niet zo'n zin om elke keer hetzelfde verhaal aan iedereen uit te leggen en ik vind het natuurlijk heel leuk om zoveel mogelijk reacties op mijn verhalen te krijgen en te horen hoe het met jullie gaat!
Morgen ga ik even met een Roemeense vriendin wat drinken. Haar 'man' zit in Rusland voor zijn werk en heeft net voor hij wegging laten weten dat hij niet meer bij haar wil zijn en een echtscheiding aan gaat aanvragen...Arme ziel; 28 jaar,gescheiden en zonder familie in Italië en niet weg kunnen i.v.m. een vast contract :( Maar goed, ik ga er dus even naartoe 'because that's what friends are supposed to do!' (Bruno Mars-Count on me).
Ik wil nog even zeggen dat ik het heel fijn vind dat sommige mensen me zo af en toe een smsje sturen,bellen of krabbelen en sorry dat ik soms niet reageer! Geloof me, ik denk écht wel aan jullie! Diegenen waar ik het over heb, weten wel dat ik het over JOU heb.

Liefs en kusjes vanuit het zonnige Peschiera del Garda...!

Tijdje geleden...

Het is, zie ik, alweer een tijdje geleden dat ik jullie heb laten weten hoe het mij/ons gaat!
Allereerst wil ik even laten weten dat het baantje wat ik laatst gevonden had, helaas niet meer is..
Vorige week donderdag was ik in het restaurant om even mijn laptop van internet te voorzien en heb gelijk gevraagd of ik dat weekend moest werken...Het antwoord was; Jazeker, zaterdag om 17.00 beginnen. Prima, ik blij dat ik weer kon werken en zondag met wat centjes naar huis kon gaan.
Die zaterdag was ik erop voorbereid dat ik moest werken, dus hadden Mitza en ik weinig in de planning....totdat ik om 13.30 een SMS-je (!!) van de baas kreeg met de woorden: Stai acasa stasera abbiamo un altra persona per prova. Ci vediamo! (Blijf thuis vanavond, we hebben vanavond een ander persoon om te proberen. We zien elkaar! ) Daar was ik natuurlijk absoluut niet blij mee, helemaal niet omdat het via de SMS ging, dus heb maar geantwoord : E domani? (en morgen?) maar kreeg hierop geen antwoord..Samen met Mitza maandag dus maar even langs geweest om te vragen wat ze nou eigenlijk van me wilden..Heb heel bijdehand gewoon in het Engels gevraagd: So, what we'll do now? Waarop ik te horen kreeg dat het op het moment niet druk genoeg was en dat ik maar 'gewoon' thuis moest blijven en dat de baas (Saban) me zou bellen wanneer het druk zou zijn en hij me nodig zou hebben. Nou zo makkelijk gaat het helaas niet, 'gewoon' thuis blijven...dus heb maar gelijk eerlijk gezegd dat ik in de tussentijd op zoek zou gaan naar iets anders en dat hij me 'gewoon' kan bellen als hij me nodig heeft en ik MISSCHIEN nog wel vrij ben. Verder geen problemen gehad of iets dergelijks, maar wel vreemd hoe het is gelopen. Gelukkig kan ik er nog wel gewoon naartoe om een drankje te doen en van internet gebruik te maken hihi.
De kok van het restaurant waar Mitza werkt is zo vriendelijk om zo heel af en toe zijn auto aan mij uit te lenen, zodat ik wat mobieler ben en op zoek kan naar ander werk. Zo heb ik afgelopen week bij een soort Bijou Brigitte mijn CV achtergelaten na ik gezien had dat er een briefje op de deur hing met : Cercasi comessa max. 25 Anni (gezocht, verkoopster maximaal 25 jaar). De bazin was erg tevreden met mijn CV en het is geen pre om Italiaans te spreken gezien het maar een heel klein winkeltje is...helemaal prima voor mij dus J. Vandaag had ik weer de auto van Franko, dus ben maar even langs de supermarkt gereden voor wat brood & salade, en zag ineens dat achter de supermarkt een bar/restaurant zat genaamd : Frikandel House....tsja, wat wil je nog meer! Dus ook daar maar even naar binnen gelopen en kreeg daar te horen dat ik op het juiste moment kwam, omdat ze al 2 jaar op zoek zijn naar een Nederlandse collega vanwege de Nederlandse gasten die er (natuurlijk) komen. De eigenaren spreken allebei geen woord Engels of Nederlands en in de bediening werkt een Roemeens meisje die ook vrij weinig Engels spreekt. Ik moet het dus met mijn Italiaans zien te redden ;-). Na 1,5 uur gesproken te hebben kreeg ik te horen dat ze me maandag of dinsdag bellen zodat ik samen met Mitza (als vertaler) langs kan komen om mijn contract te bespreken. Ik moet wel een klein examen afleggen bij een of andere instantie, ik weet even niet hoe het in het Nederlands heet, maar het gaat om hygiëne en productkennis. De werktijden zijn van 13.00 tot 21.00/21.30 dus dat is wel heel prettig en misschien dat ik nog geluk heb met 1 dag vrij in de week, zodat ik Mitza ook nog eens kan zien hihi.

10 dagen geleden zouden we de huur betaald moeten hebben, maar het IBAN adres van de verhuurder klopt niet...dus kunnen we het geld niet overmaken. Toen we dit ontdekt hadden zijn we naar de agency geweest om te vragen of zij de verhuurder wilden opbellen voor het juiste IBAN adres, maar tot nu toe hebben we nog niets van de agency/verhuurder vernomen...Helaas pindakaas! Verder hebben we bijna alles geregeld...Ik heb mijn groene kaart binnen, zodat ik ook gewoon in die hele fijne sigaretten-automaten die ze hier hebben,sigaretten kan kopen. Hier hebben ze niet gewoon een agecoin, maar je moet een Italiaans document invoeren voordat je sigaretten kan kopen buiten de openingstijden van de winkels. Heel fijn...
We hebben inmiddels een schoon en geopend zwembad, wat natuurlijk heel fijn is met dit warme weer! Er is geen moment schaduw aan het zwembad, dus ons kleurtje begint met de dag bruiner te worden en onze tuinman komt zo af en toe even kijken of we tussen 13.00 en 15.00 geen bommetjes maken i.v.m. de oudjes die willen slapen ;-) (Voor liefhebbers, op facebook staan nieuwe foto's)
Die afschuwelijke klimop die ons balkon ruïneerde is helaas al weer een heel eind terug en we hadden tot nu toe geen middelen om hem af te knippen...dus hebben we Hendrik-Jan de tuinman maar even lief aangekeken die binnen 5minuten op de stoep stond om dat vreselijke ding tot aan de grond af te knippen. Je zult denken, waarom halen jullie ‘m niet gewoon de grond uit? Nou, dat mag niet van meneer de tuinman want het is een klimop van de eigenaar van ons appartement...Quote: ‘Als jullie de klimop uit de grond halen en de eigenaar wilt de plant terug hebben, kan hij een procedure bij de rechtbank starten waardoor jullie misschien wel een fikse boete krijgen of zelfs in de gevangenis kunnen komen!' Ja, vast meneer de tuinman...kom hem dan maar elke 2 weken afknippen....Jouw feessie hihi.

We hebben de afgelopen week hele fijne buren gehad, fijne Duitse buren (ja echt!), met een hele mooie Zwitserse berghond genaamd Cool Canyon die zo af en toe gewoon bij ons binnen kwam snuffelen. Onze bovenburen zijn Roemeens en onwijs irritant! Constant hebben ze ruzie en gezien de muren en ramen niet heel dik zijn, krijgen wij alles mee. Natuurlijk ben ik veel te nieuwsgierig, dus mag Mitza telkens alles vertalen J. Midden in de nacht gaan ze even verbouwen; meubels verschuiven, gaten in de muur boren en weet ik het wat ze allemaal nog meer doen. Het is een apart stel...de jongen is overdag vrijwel nooit thuis, wat gunstig is voor zijn vriendin...die zo af en toe een centje bijverdient wanneer manlief is werken.(als je snapt wat ik bedoel) Heel fijn die geluiden als wij lekker aan ons ontbijt/lunch zitten op het balkon... Als je het over de duivel hebt, mevrouw is 2minuten geleden thuis gekomen en ik zit lekker met een wijntje en mijn Ipod op het balkon te schrijven en zij vindt het nogal nodig om dat kattengejank uit Roemenië op volume 180 te zetten...!! Grrr #*@&@(@&$($@)!!&@#(#

De twee gruwelijke gele plankjes in ons huisje zijn inmiddels vol, met alle lieve kaartjes,beertjes en tekeningen van jullie. Gelukkig hebben we laatst een commode kast van onze Italiaanse buren gekregen, dus wees niet bang...er is daar nog genoeg plaats!
Inmiddels hebben we ook EINDELIJK een fiets tot onze beschikking..de fiets van Mitza die hij vorig jaar gekocht heeft stond al die tijd bij Bogdan(zijn baas) in huis en elke keer vergat hij hem mee te nemen, maar gelukkig konden we hem gister bij het restaurant ophalen..Heel fijn, nu zijn we iets mobieler
Onze mierenplaag is gelukkig al iets geslonken, en zitten ze nu vooral op het balkon...waar we er dus geen last van hebben! In plaats daarvan zijn er nu vliegen...het lijkt soms wel of we hanen in ons huis hebben, want ook die maken je om 6.00 wakker van het geluid! Ditmaal zijn het vliegen, die heerlijk in je oor beginnen te zoemen om 6.00 's morgens
Verder gaat alles goed hier....en ik mis jullie allemaal heel erg! Al heb ik nog steeds geen spijt van de beslissing om deze kant op te komen. Ik weet dat het niet om de hoek is, maar toch heb ik het gevoel dat iedereen heel dicht bij me is! We zijn allebei heel erg blij met alle leuke SMS-jes, telefoontjes,kaartjes en brieven!
Voor degenen die nog fijn op het ROC zitten en stage mogen lopen, ik ben erg benieuwd hoe het met jullie gaat en hoe het op school is met Trudie en Ina J Bij deze geef ik hun de groetjes!

Liefs,
Kim en Mitza (L)