Portugal.

Het is een hele tijd geleden dat ik überhaupt iets heb geschreven op deze site, maar natuurlijk hebben wij weer genoeg meegemaakt dit seizoen.
Laat ik bij het begin beginnen.
Op 8 april 2012 zijn wij vanuit Nederland weggereden richting Albufeira, Portugal. Van een vriendin hebben we een mooie 2-persoons tent gekregen waar we op de heenweg mee hebben overnacht op 2 campings op onze route. Tijdens één nacht was het zo ontzettend koud en regenachtig dat we besloten hadden om maar een hotelletje te boeken in de stad Victoria-Gasteiz, Spanje.
Uiteindelijk zijn we na 3 dagen rijden gearriveerd in Albufeira, waar we gelijk op zoek gingen naar onze nieuwe werkplek.
We hebben kennis gemaakt met onze bazen en werden eigenlijk gelijk in het diepe gegooid. Je kunt jezelf nog zo goed voorbereiden, maar er is altijd een tegenslag te vinden..zo blijkt.
De afspraken die wij hadden gemaakt met onze nieuwe werkgever werden ineens weggewuifd en uiteindelijk bleek dat we een aantal nachten in een hotel moesten doorbrengen, op eigen kosten, omdat hij het personeelsappartement nog niet klaar had. Wat wil zeggen dat er nog helemaal niets geregeld was. We waren zo teleurgesteld en waren bang dat ons avontuur niet zo zou gaan als we van tevoren gedacht hadden. Uiteindelijk zijn we samen met 2 andere collega's in een appartement van een vriend van de baas getrokken waar we hooguit een week gezeten hebben. De eerste weken hebben we dus uit onze koffer geleefd en van hier naar daar verhuisd.
We kwamen begin Mei terecht in het appartement wat bedoeld was voor het personeel en op het moment dat we de deur daar openden vielen onze monden open van verbazing.. helaas in de slechte zin van het woord.
Het was een groot en vooral vies appartement, met 2 slaapkamers en zelf gefabriceerde slaapruimtes , één badkamer waar amper water uit de kraan kwam en geen balkon. Hier zouden we met in totaal 8 personen moeten slapen. Zoals wij zeggen, 'hutje-mutje' dus.
Mitza en ik zagen dit totaal niet zitten en hebben heel veel geluk gehad !
Tijdens onze eerste weken in Albufeira hebben we twee hele lieve mensen leren kennen, Bep en Adrie, die ons zo goed en zo kwaad als het ging met een hele hoop geholpen hebben. In tranen hebben we bij hun aangeklopt met de vraag of zij ons konden helpen aan een eigen appartement. Na een aantal dagen samen gezocht te hebben, hebben we uiteindelijk een mooi appartement gevonden midden in het centrum voor een redelijke prijs. Wij waren zo blij dat we een eigen plekje hadden en de badkamer niet met nog 6 anderen te hoeven delen. Hier kwam tenminste fatsoenlijk warm water uit de kraan!
Wat werk betreft is het allemaal ook niet van een leien dakje gegaan helaas. Mitza zou aan de slag gaan bij Shalom 1 en ik zou gaan werken bij Shalom 2. Prima natuurlijk, allebei je eigen werkplek en dan ook nog eens je eigen appartement. Heerlijk, dachten we! Maar niet dus.
De eigenaar van Shalom 2 bleek een grote eikel te zijn die zijn personeel tot aan de grond toe afbekt en dan waarschijnlijk weer probeert op te bouwen naar zijn wensen. Wat mij opviel was dat het vooral de meiden waren die grote problemen ondervonden met de manier waarop zij met ons omgingen. De jongens hadden minder problemen geloof ik. Bijna elke dag kwam ik met een rotgevoel thuis van mijn werk en de volgende dag ging ik met het lood in mijn schoenen weer aan het werk. Gelukkig waren er een heleboel leuke en gezellige gasten, waar ik mijn gedachten op focuste en op die manier rechtop bleef staan. Eind Juni was daar de druppel die de emmer deed overlopen en in een opwelling van woede en teleurstelling zei ik tegen Mitza dat ik het helemaal zat was. Maar, wat waren de opties? In Juni vind je niet zo gauw meer een andere baan en terug naar Nederland gaan was voor mij een teken van falen, en daarbij wilde ik helemaal niet weg uit dit fantastische dorp! Toen ik op zoek ging naar ander werk bleek dat ze bij een ander Nederlands restaurant stonden te springen om een Nederlandse meid en daar kon ik de volgende dag al beginnen! Shalom kon dus mijn rug op en ik hoopte dat ik het hier wel naar mijn zin zou gaan krijgen. Nu, 5 maanden later, ga ik nog steeds met een goed gevoel naar mijn werk en kom met een glimlach op mijn gezicht thuis na een avond hard werken.
Afgezien van de tegenslagen hebben we natuurlijk ook een heleboel leuke dingen meegemaakt!
Omdat we nu een auto hebben, kunnen we lekker touren en de mooiste steden en dorpen ontdekken. We hebben zo ongeveer alle bekende plaatsen langs de kust van de Algarve gehad en zijn naar het meest zuidelijke punt van Europa geweest, Sagres, het einde van de wereld noemen ze het. Als je daar staat is het inderdaad alsof het het einde van de wereld is. Er loopt één straat richting het zuidelijkste punt en dan ineens sta je op de rand van Portugal, verder kun je niet..tenzij je een boot hebt. Fascinerende rotsblokken, fantastische baaien en onwijs hoge golven! Je zal maar vallen...
Vergeleken met vorig jaar in Italië hebben we het ook financieel een stuk beter en dat maakt ons van binnen ook heel wat rustiger.
Wanneer we uit eten wilden gingen we uit eten, als we nieuwe schoenen wilden dan kochten we die en ga zo maar door.
Bep en Adrie hebben voor ons heel veel betekend in de tijd dat we hier hebben gezeten en ik moet eerlijk toegeven, als we hun niet gehad hadden was ik misschien allang weer terug in Nederland of op zoek gegaan naar een baan in Italië.
Zij hebben ons moed ingesproken als het even niet goed ging en hebben ons laten inzien dat de Algarve en het binnenland, de 'Alentejo', ontzettend veel te bieden heeft! De vriendschap die tussen ons is ontstaan is van onschatbare waarde en ik ben er heel dankbaar voor dat zij in ons leven gekomen zijn.
Het was een heerlijk gevoel dat pap en mam naar Portugal gekomen zijn en ik hun kon laten zien hoe goed ik het voor elkaar heb. Hoezeer ik geniet van het leven hier in Portugal en dat ik plezier heb in het werk wat ik doe. Dat we een mooi appartement hebben en ons geen zorgen hoeven te maken over geld.
Voor hun natuurlijk ook een fijn gevoel dat het nu beter gaat dan in Italië, dan hoeven zij zich ook minder zorgen te maken.

Nu is het nog maar 2 weken werken en dan zit ons seizoen in Portugal er weer op en zullen wij maximaal gaan genieten van onze welverdiende vakantie.
We gaan naar Madrid, lekker vakantie vieren, en dan richting Nederland. We zullen natuurlijk ook weer naar Roemenië gaan!
Dan, vanaf 15 December gaan we heerlijk naar de sneeuw in Zwitserland en zullen daar tot 1 April blijven. Eindelijk weer boarden !!
Daarna....wie zal het zeggen....

een korte vakantie...

De korte vakantie in Nederland zit er inmiddels al weer bijna op. Het voelt alsof ik gisteren pas ben aangekomen en het is plotseling weer voorbij... Twee weken...zo, pats boem...
Ondanks de korte tijd dat Mitza en ik in Nederland waren heb ik onwijs genoten van het samenzijn met familie en een aantal vrienden.
Het is en blijft m'n thuis, vanaf het moment dat ik aankwam in Nederland leek het alsof ik nooit was weggeweest en dat voelt erg goed!

Afgelopen Januari hebben Mitza en ik een baan gevonden in Portugal en dat leek op dat moment nog erg ver weg, maar nu ineens is het zover!
We hebben hard gespaard om een mooie auto te kopen waarmee we richting Portugal kunnen rijden en daardoor op de plaats van bestemming ook mobieler te zijn en niet altijd afhankelijk van het OV of anderen te zijn. Een heerlijk gevoel om die auto met ons welverdiende geld te hebben gekocht!
Ook de tijd in Italië is razendsnel voorbij gegaan en het is bijna onvoorstelbaar dat we daar één jaar gewoond hebben, dat ik in maar een paar weken tijd bijna vloeiend Italiaans heb leren spreken en ik heel veel nieuwe mensen heb leren kennen!

Maar nu is het tijd voor een nieuw avontuur, een nieuwe stap op die meterslange ladder en een nieuwe omgeving. We hebben het nodig en we zijn er aan toe!
De reis ernaartoe kost ons veel tijd, maar ook dat word één groot avontuur...
We hebben besloten om niet via de tolwegen te rijden, maar juist via de groene route zodat we onderweg veel te zien hebben en buiten dat scheelt het een hoop geld aan tol.
Natuurlijk is het reuze spannend allemaal, zo'n lange reis met z'n tweetjes en ook voor allebei de eerste keer.
Maar buiten dat, kijken we ontzettend uit naar ons nieuwe avontuur in Portugal.. Met een nieuwe baan,nieuwe collega's, een nieuwe taal en een compleet nieuwe omgeving!

Gisteren hebben Mitza en ik onze verjaardag gevierd omringd door familie en vrienden en we hebben onwijs genoten van het kleine feestje. Vanavond hebben we al een hele hoop van onze spullen ingepakt die morgen dus 'huppa' de auto in kunnen. Nu nog even wat muziek downloaden voor in de auto en de TomTom opladen en wij kunnen ertegen aan!

Morgen is het Pasen en deze 1^e Paasdag zullen we doorbrengen met papa en mama, onder het genot van een heerlijk ontbijtje...met eieren natuurlijk! Daarna nog de laatste spulletjes inpakken en vooral vroeg naar bed,want we gaan om 4.00 rijden, zodat we op tijd Parijs voorbij zijn gezien ze daar geen 2^e Paasdag kennen...dus het kan nog wel eens druk zijn!

Ik wens jullie allemaal erg fijne Paasdagen & hoop dat jullie ons weer zullen volgen via Facebook of Reismee! Het doet ons goed te lezen dat jullie ons steunen in soms moeilijke tijden en samen met ons blij zijn als we weer iets bereikt hebben!

RoadTrip....

Ze noemen het tegenwoordig dus een 'RoadTrip' zeg ik tegen een gast in het hotel...

Zoals sommigen van jullie al weten gaan we aankomende zomer richting Portugal en we hebben er echt onwijs veel zin in !! Per 15 April kunnen we beginnen bij een restaurant in het Oude-Centrum van Albufeira en het heet 'Shalom'. (google-en?) Omdat we met de auto gaan gaat er nog wel wat voorbereiding aan vooraf en we touren kris-kras door Luxemburg, Spanje en Portugal heen... We hebben wel wat aanknopingspunten voor onszelf zoals ; Barcelona, Madrid etc. maar geen exact plan .... Dit schijnt een 'roadtrip' te heten haha! Nouja, nog een extraatje!

Via gasten in het hotel hebben we wat insider-tips gekregen van de Westkust van de Algarve en zijn er inmiddels achter dat 'Cabo da Roca' het meest westelijke punt van Europa is, niet te missen dus!! ( zie foto's ). Verder willen we per se Barcelona,Madrid en Lissabon zien, en wat we onderweg nog allemaal tegen komen zien we wel! We zijn verliefd op kleine, schattige dorpjes en dat komt vast allemaal goed! Heerlijk het échte Portugal ontdekken op onze ROADTRIP!

Het klinkt natuurlijk allemaal heel erg leuk en spannend...wat het ook allemaal is...nog maar even kijken of Mitza en ik elkaar overleven, zolang in een autootje met z'n 2en, zonder TomTom en alleen maar route-kaarten haha! Wish us luck... of eigenlijk ; Wish Mitza luck hahhaha!

Op 23 Maart komen we eventjes naar Nederland en zijn van plan rond 8 April weer te vertrekken zodat we lekker de tijd hebben om te genieten van al het moois wat we onderweg tegenkomen! Voor degenen die dit lezen gelijk even een mededeling;
Op 6 April zullen Mitza en ik allebei onze verjaardag vieren en jullie zijn natuurlijk van harte welkom om dit bij mij thuis ( in Nijmegen of course... ) te vieren !! Het zou jammer zijn nu we telkens maar heel eventjes in NL zijn als we elkaar bijna niet meer zouden zien en dit is voor ons dé gelegenheid om iedereen te zien en gezellig bij te kletsen!

De eerste keer op een snowboard !

Inmiddels zijn we alweer 2 weken in Italië en hebben in deze tijd ook onze draai weer gevonden.
De eerste dagen was het even wennen vanwege het feit dat er gewoonweg geen gasten zijn.
De afgelopen weken hebben we in totaal 3 dagen echt gewerkt met gasten en verder vooral klusjes in en om het hotel heen gedaan. Op dit moment zijn we bijna aan het einde van de erg lange checklist en dat is een heel fijn gevoel.
Er ligt sinds een aantal dagen eindelijk sneeuw in Andalo, het dorpje verderop, en we zijn dus vandaag ook met trillende benen richting de piste gegaan. Gelukkig voor ons, hadden we een privé snowboard leraar genaam Djadidja. Het is een vriend van Karen en Maurice en komt deze winter lesgeven bij de plaatselijke skischool en omdat er nu nog niets te doen is besloot hij ook met ons mee te gaan om ons wat tips en trucs te geven. Ook Tjeerd, een andere vriend van Karen en Maurice
woonachtig op Rhodos, is gearriveerd in Lory om op z'n eigen tempo te gaan skiën.

Een kort verslagje over ons snowboard avontuur:

Maandag avond werd er verteld dat we uiterlijk om half 9 weggingen en wij dachten : Jaja, het zal wel... wij staan gewoon tussen 7.00 en half 8 op en we zien wel wat de dag ons brengt. Het was dus goed gegokt, om half 9 zaten we met Djadidja,Tjeerd, Karen en Maurice in de auto richting Andalo.
Mitza en ik konden het skipak en de snowboards van Karen en Maurice gebruiken, maar hadden dus nog geen schoenen. Als eerst op naar de skiverhuur dus en boven verwachting kwamen we eruit met 2 paar schoenen en 2 stoere snowboards! Wij waren dus gelukkig...
Nu nog zien hoe we überhaupt op het snowboard terecht kwamen!

Even later arriveerden we bij de piste en nadat we geparkeerd hadden en er besloten was wie er bij ons 'puppy's' mocht(moest) blijven begon de zware dag. Wat op het eerste gezicht een eitje lijkt, blijkt uiteindelijk toch nog erg moeilijk!!
Eerst maar eens met Karen en Djadidja oefenen op een redelijk vlak stukje en nog maar niet met het liftje omhoog, die stap was even iets te groot.
Half uurtje geoefend en het ging prima, dus hup naar boven toe met die handel. Hmm... dat klinkt ook heel makkelijk, maar helaas..
Er bleek een speciale manier te zijn om de lift in en uit te komen, wat nog erg moeilijk was.
Met één voet in je snowboard (je voorste voet) en met de andere afzetten totdat je op de rolband aankomt en dan wachten tot het liftje je schept en je op je kont in de stoel zit. Nou okee, dat was nog niet zo moeilijk...maar dan ... Dan moet je eruit!
Zelfde principe, goed gaan zitten en met je voorste voet( die dus vastzit ) de sneeuw raken, afzetten met je andere been en glijden maar... Nou, daar lag ik al! Dat was nummer 1...
Over het algemeen ben ik weinig 'per ongeluk' gevallen en was het meer angst om iets tegen m'n instinct in te doen waardoor ik mezelf gewoon achterover of soms ook voorover liet vallen.
Achterover is niet zo'n ramp, maar voorover is niet zo fijn... Ik ben natuurlijk een stuntel en moest dus bijna op m'n buik gaan liggen zodat ik me met snowboard en al om kon draaien.
Even 'roetsjen' zei Diddy (Djadidja) en daar gingen we hoor...oefenen,oefenen en nog eens oefenen.
Na 3 kwartier ging Mitza de piste op en neer en stond ik nog bovenaan te oefenen met 'roetsjen'.
Ik voelde het niet en het voelde ook absoluut niet natuurlijk om in je snowboard te gaan hangen alsof je moet poepen!
Éindelijk beneden waren we allemaal kapot en besloten even een appeltje voor de dorst te nemen, waarna de rest van de groep besloot om de 'echte piste' op te gaan en dat vonden Mitza en ik niet zo erg, wij konden op die manier namelijk zelf lekker stuntelen en om elkaar lachen!
Uiteindelijk, na een hoop gevloek en gestuntel, is het me gelukt om te 'roetsjen' en ben ik zelfs een stukje écht gaan snowboarden...dat wil zeggen, met één been voor. (dus opzij).
Helaas was het geluk van korte duur en verloor ik m'n balans uiteindelijk na een stukje wat voor mijn gevoel héél snel ging! Ik remde verkeerd en m'n board belande met zijn neus in de sneeuw waardoor het sneeuw hapte en ik voorover knalde. Zo met m'n hoofd in de sneeuw en vanwege de snelheid mijn benen er nog achteraan vlogen... zo, ook weer koppeltje geduikeld!
Van het vallen weet ik weinig meer, het enige wat ik nog weet is dat ik hoofdpijn had en (denk ik) van schrik keihard begon te lachen..Mitza vond het niet zo grappig, hij schrok zich dood.
Helaas hadden we geen tijd meer om nog een keer van bovenaan te beginnen, maar niet getreurd!
Wij zijn donderdag vrij en gaan dan gewoon met een glimlach de piste op!

Tot snel ! Xxxx

(P.S. Vanwege de lanzame upload snelheid, heb ik de foto's van vandaag gewoon op Facebook gezet !! )

Vakantie in Nederland en Roemenië

Over een weekje gaan we gezellig naar de familie in Roemenië waar we ongeveer 9 dagen verblijven.
We zitten nu alweer 3 weken lekker in Nederland waar we vooral heel veel relaxen haha!
In de eerste week zijn we samen met Ineke,Claudia, Jayden en Danique naar de Nijmeegse kermis geweest waar we het erg leuk hebben gehad en heerlijk oliebollen gegeten hebben!! Hmmm
Ook hebben we Carl en Marleen opgezocht, die we nog niet in het eggie ontmoet hadden. Ze hebben ons mee uit eten genomen bij een gezellig wok restaurant in Malden, waar we heerlijk gegeten hebben. Verder hebben we vooral familiebezoekjes gedaan en zijn we ondertussen via internet op zoek gegaan naar een nieuwe baan vanaf April 2012.
Het hotel waar we nu werken biedt ons een contract aan van 1 December tot 1 April en daarna willen wij zelf graag een nieuw avontuur aangaan in een ander land of andere regio van Italië.
Tot nu toe hebben we denk ik wel 100 sollicitaties de mail uitgegooid en van velen al positieve reacties ontvangen. Maar één hotel in het land Luxemburg sprak ons toch wel heel erg aan.
Kijk eens op http://www.hotelbv.com/ en vertel ons wat jullie ervan denken!
Binnenkorthebben we er een gesprek, dus begin maar weer vast met duimen!

Voor onze vakantie in Roemenië hebben we eigenlijk geen plannen afgezien van gezelligheid met familie en vrienden. De Oma van Mitza is ook jarig als wij er zijn, dus we gaan gezellig een feestje vieren in het dorpje waar ze woont. Waarschijnlijk gaan we nog naar een hutje in de bergen die van een vriend van Mitza is waar we met een groep leuk gaan BBQ-en. We kijken er erg naar uit om weer naar Roemenië te gaan en helaas is het maar voor korte tijd! Wat zal Oma staan te kijken als we met haar verjaardag ineens voor de deur staan!

Tot de volgende keer, met verhalen uit Roemenië !!

nog +/- 14 dagen !!

Hallo allemaal !! Daar ben ik weer :))

Inmiddels zitten we bijna een maand in Molveno en we hebben het nog steeds onwijs naar onze zin !!
Op dit moment loopt het zomerseizoen tegen zijn eind aan en hebben we nog 11 gasten in het hotel, waarvan er 2 morgen weggaan en de rest maandag/dinsdag vertrekken.
We hebben, voordat we naar Nederland komen, nog een hoop werk te doen en we kijken er onwijs naar uit om in de auto te stappen, samen met Maurice & Karen en richting Nederland te komen!

Omdat we deze week 18 wielrenners + andere gasten in het hotel hadden, hebben we geen vrije dag kunnen nemen....één voordeel, daardoor hebben we nu aankomende Maandag en Dinsdag vrij en gaan we lekker richting Peschiera.
De plannen zijn inmiddels al 3 x veranderd haha! In eerste instantie hadden we geboekt in het hotel van Bella Italia, maar helaas was die overboekt....toen besloten we met een 2-persoons tentje de camping te bezetten & te gaan kramperen....uiteindelijk is het een mobile home van Suncamp Sunlodges geworden :)) We kennen toevallig de 2 camping-managers van Suncamp en zij kunnen ons een mooi prijsje geven, waardoor we evenveel kwijt zijn als een kamer in het hotel van Bella Italia voor een nachtje :) Heeeeel fijn.

Zoals ik al zei, nog ongeveer 2 weken en dan komen we richting Nederland...en oh, wat voelt dat onwijs fijn! Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien en lekker te knuffelen.
Vooral Jayden,Danique, papa & mama, m'n lieve vriendinnen Ha & Anouk weer te zien en eens kijken hoe het met oma Kuijper gaat. Natuurlijk kijk ik er naar uit om IEDEREEN te zien, maar toch zijn er altijd mensen die een speciale plek hebben in mijn hart...Sorry guys ;-)
Na een maandje in Nederland te zijn, gaan we nog een week of 2 richting Roemenië om de familie en vrienden van Mitza te zien en ook daar leuke dingen te doen!
Eind november/ begin December komen we weer heerlijk terug in Molveno, om met volle moed & nieuwe energie aan de slag te gaan komende winter!
Eens kijken of ik nog kan leren skiën/snowboarden !! :D We krijgen een ski-pas voor het hele seizoen, dus we kunnen elk vrij uurtje lessen gaan nemen.... superrrr !

Anyway... zo gauw ik in Nederland ben ga ik iedereen bellen/smsen en kom ik jullie allemaal heeeel snel opzoeken!! CAN'T WAIT !!

Nog even wat reclame voor het fantastische hotel waar wij werken ;

BEN JIJ/ZIJN JULLIE OP ZOEK NAAR DE ULTIEME SKI-VAKANTIE? EN BEREID OM HIERVOOR RICHTING DE BRENTA-DOLOMIETEN TE KOMEN? DAN IS HOTEL LORY EEN UITSTEKEND HOTEL!! GELEGEN IN HET PITORESKE DORPJE MOLVENO EN 5KM VAN DE SKI-LIFT VAN ANDALO AF. ANDALO HEEFT EEN SKI-GEBIED VAN ONGEVEER 60KM, IDEAAL DUS VOOR GEZINNEN MET KINDEREN OF BEGINNENDE WINTERSPORTERS.
WIJ ZIJN IN HET BEZIT VAN EEN BUSJE, WAARMEE WE JE/JULLIE VAN EN NAAR DE SKILIFT KUNNEN BRENGEN.

HET HOTEL IS TE BOEKEN ALS B&B EN HALFPENSION (VAST MENU) HEEFT PLAATS VOOR ONGEVEER 55 PERSONEN EN JE KUNT HIER GEWOON HEERLIJK NEDERLANDS KLETSEN, WANT IEDEREEN BEGRIJPT JE! ER HANGT EEN HEERLIJKE, INFORMELE SFEER EN ER IS ALTIJD WEL WAT TE BELEVEN.

VOOR BOEKINGEN EN/OF MEER INFORMATIE, NEEM DAN EENS EEN KIJKJE OP WWW.DOLOMIETEN-HOTEL.COM OF BEZOEK ONZE FACEBOOK PAGINA DIE JE KUNT VINDEN VIA MIJN FACEBOOK. ( WWW.FACEBOOK.COM/KIM.KUIJPER )

Twee weken verder, in Molveno !

Haiiii !!!

Op donderdag 18 augustus zijn Mitza en ik aangekomen in het pitoreske dorpje Molveno en hadden verwacht dat we gelijk aan de slag konden/moesten, maar Maurice en Karen waren zo vriendelijk om ons eerst een dagje te laten wennen en we konden dan ook vrijdag de 19^e beginnen met werken.
De eerste week was het vooral oriënteren en ons plekje vinden in de kleine groep collega's, maar ook wennen aan het ritme en de werkzaamheden.
Voor mij was het heel erg wennen om ineens weer de hele dag Nederlands te praten en natuurlijk het vele staan/lopen tijdens het werk.
Voor Mitza was het vooral wennen aan de rust die er in het hotel heerst, omdat het een niet erg groot hotel is stonden we tijdens het diner met 4 personen ongeveer 50 gasten te bedienen en dat is natuurlijk wel even wat anders dan bij Corte Riga op camping Bella Italia!
Uiteindelijk hebben we het de eerste week erg naar ons zin gehad en voelden we ons eigenlijk meteen thuis tussen Maurice,Karen en de andere 2 collega's.
Een van de eerste avonden zijn we samen met de Haarlemse Hedry naar de lokale kroeg geweest waar het erg gezellig was! De DJ is een man van een jaar of 70 en heeft totaal geen gevoel voor muziek, maar het is zo leuk om hem bezig te zien dat de sfeer in 'La Botte' er ook gelijk goed is!
Op onze eerste vrije dag zijn Mitza en ik met de ouderwetse skilift richting de bergen gegaan, wat natuurlijk wel spannend was. Mensen keken ons raar aan toen we vertelden dat we een retour ticket hadden geboekt, maar wij vonden het natuurlijk wel even slikken toen we die hoge berg zagen en bedachten dat we dat hele eind naar beneden moesten gaan lopen! Misschien de volgende keer...

De tweede week verliep al een stuk beter, vooral omdat we precies wisten wat er van ons verwacht werd en we inmiddels weten waar we alles kunnen vinden wat we nodig hebben. In de tussentijd is het in het hotel al een stuk rustiger geworden en hebben we tijdens het diner nu ongeveer 26 gasten. Ook is vorige week de familie van Karen uit Engeland aangekomen, maar die gaan morgen weer terug naar huis. Er is op het moment een jong stel uit omgeving Amsterdam hier, samen met hun hond Daisy waar Mitza en ik inmiddels 2 keer op gepast hebben. Een echte waterrat is het!
Gisteren, op onze 2^e vrije dag, zijn we samen met Daisy naar het meertje geweest omdat de eigenaars (Patrick en Femke) gingen paragliden!
Een hele leuke dag gehad en 's avonds bij Patrick en Femke aangeschoven voor het diner. Wel gek hoor, om dan op je vrije dag in het hotel mee te eten.

Vandaag zijn Maurice en Karen met een stel achterop de motor mee en moeten Mitza en ik dus een oogje op het hotel houden. Om 10.00 vanochtend zijn ze weggegaan en ze zeiden: Maak je geen zorgen, we zijn zo terug!. Het is inmiddels half 3 en ze zijn nog niet terug haha!
Wel erg fijn dat ze ons de vrijheid en het vertrouwen geven om op hun hotel te passen, dat is een goed teken natuurlijk!
Omdat het vanochtend flink regende waren er een paar gasten 'vervroegd' teruggekomen van hun dagelijkse activiteiten (wandelen,fietsen etc.) waardoor Mitza en ik het drukker hadden dan verwacht! Nu is het lekker rustig en begint het zonnetje weer te schijnen, wij gaan dus het terras van het hotel op met een spelletje rummikub!

Tot snel weer allemaal !!

XXX

Andiamo al Molveno !!!

Hello everybody !!

Gisteren was het zover....ons sollicitatie gesprek in Molveno ( het ski-gebied van Italië ) en jeetje zeg, wat een rot eind is dat rijden!!
We hadden een scooter gehuurd en daarmee hadden we bedacht dat we sneller door het verkeer heen kwamen, wat ook zo was... maar uiteindelijk hebben we er nog ongeveer 3,5 uur over gedaan!
Naïvelingen die we zijn, hadden we ons weer in een avontuur gestort...
Listen up
Woensdag avond om 19.00 kon ik onze gehuurde scooter ophalen en omdat het zo'n eind rijden was en we weinig zin hadden om om 05.00 weg te rijden uit Peschiera del Garda, hadden we bedacht om 's nachts weg te rijden en onderweg (op de helft) een hotel/B&B te huren voor een nachtje en vanaf daar verder te rijden.
Maar helaas....werkelijk álle hotels en B&B's waren volgeboekt voor die nacht in elke plaats waar we langskwamen...Balen dus!
Uit moeheid maar bedacht dat we onder de sterrenhemel zouden gaan slapen, al was het maar een uurtje...maar het was zó onwijs koud in de richting van Molveno ( 7-8 graden ) dat dat hem ook niet werd. We hebben dus maar even een uurtje ge-relaxed en zijn toen weer verder gaan rijden. Om 06.30 kwamen we de eerste geopende bar tegen en zijn daar op een bankje neergeplofd, en 4 koppen koffie & 4 croissants later weer op weg gegaan.
Het was natuurlijk allemaal onwijs vermoeiend, maar wij hebben wel de zonsopgang achter de bergen vandaan zien komen! En dat was echt werkelijk ge-wel-dig !!

Na een tijdje rond gelopen te hebben in Molveno, wat serieus net een paradijs is, besloten we toch maar te gaan ontbijten en daarna richting Hotel Lory te gaan.
Eenmaal aangekomen in het hotel kregen we allebei gelijk een 'thuis' gevoel, met alle Nederlanders om ons heen, de sfeer, gezelligheid, de ligging van het hotel...Alles klopte gewoon!
Na even gepraat te hebben met de 2 Nederlandse eigenaars, kwamen ze met het bijna absurde/ongelofelijke nieuws dat we aankomende donderdag 18-08-2011 al kunnen starten!!
Wij schrokken natuurlijk even...want hoe moeten we dat doen met ons werk in Peschiera?
Nou, gelukkig is alles nu geregeld in Peschiera, met een aantal tegenslagen..maar goed that's life!

We krijgen in het Nederlandse hotel beschikking tot de grootste kamer in het hotel, en mogen dag in dag uit gratis bij hun eten & overnachten en daarbij krijgen we nog een klein salaris wat we dus voor onszelf kunnen gebruiken. We hoeven nu geen huur meer te betalen, geen boodschappen doen etc.
En werkelijk mensen, kijk voor de gein eens op Google Images naar de plaats Molveno...het is te mooi om waar te zijn!
Daar is het water gewoon nog blauw in plaats van volgegooid met afval & vieze dode beesten!
De rust die daar heerst is gewoon heerlijk, na alle drukte om ons heen in Peschiera del Garda. Het gras, de bomen en alles wat groen hoort te zijn is gewoon écht groen...er is geen spatje bruin in te bekennen. Het gras voelt aan als een donskussentje en je vindt er geen weggegooid papiertje op straat.
Er zijn meer hotels dan winkels en de mensen zijn ontzettend vriendelijk.
Om Molveno heen is alles wat je ziet, boerenlandschap... Daar zijn de mensen nog van de 'oude stempel' en onderweg bood iemand ons zelfs aan om voor ons uit te rijden naar Molveno, terwijl zij daar helemaal niet heen hoefden!
Mitza zei : Het lijkt Roemenië hier wel, met al die bergen om ons heen, de vriendelijkheid/gastvrijheid van de mensen en de oudjes die nog op de ouwerwetse manier schapen drijven.

Dus jongens, vanaf aanstaande donderdag verblijven wij in Hotel Lory in de plaats Molveno.
( www.dolomieten-hotel.nl) waar wij heerlijk aan onze toekomst kunnen bouwen en ik weer fijn Nederlands kan praten en Mitza alleen maar meer zal leren van de taal.
We verheugen ons er ontzettend op !

Veel liefs,

Kim en Mitza

P.S We werken nu tot 1 Oktober en hebben dan tot 1 December 'vakantie' en hopen jullie dan weer te zien in Nederland !!